woensdag 14 september 2011

Swapping




SWAPPING
=
THE NEW SHOPPING

Maandag 5 september begaven jong en oud, geïnteresseerd in de nieuwste modetrend 'Swapping' zich naar de Versuz te Hasselt. Deze keer niet om deel te nemen aan extravagante feestjes met vloeiende champagne en luide muziek. Maar om kledij vanuit een ander standpunt te bekijken. Want waarom zouden we kledij en spullen weggooien als we ze kunnen inruilen voor iets anders ?

Het was Floortje die op het idee kwam om ons online in te schrijven voor een beurs waarop kleding geruild kon worden. Zelf had ze een kaartje gewonnen, wij betaalden 12,5 euro per persoon. (althans ik ben Floortje nog 12,5 euro schuldig)

Maandagavond trokken we met z'n allen naar de Versuz geladen met elk een zakje gevuld met kleding. Miskopen, oude kledij, afgezaagde tasjes, noem maar op. Kortom alles wat we liefst nooit meer wouden terugzien in onze kleerkast. We verschrokken wel even toen we enkele vrouwen voor ons in de rij zagen aanschuiven met propvolle koffers en uitpuilende rugzakken.

Het systeem gaat als volgt: 2 jonge vrouwen, met verstand van mode, controleren de kleding en geven ze per stuk een waardebonnetje. Kapotte kledij of regelrechte modeflaters worden niet aanvaard en moeten weer meegenomen worden. Met deze waardebonnetjes kan je later op de avond bieden op een kledingstuk dat jij graag wilt 'swappen.' Dus hoe meer kleding je inlevert, hoe meer bonnetjes je bezit, hoe groter de kans is dat jij naar huis gaat met een uitgekozen kledingstuk. Ik kreeg 9 bonnetjes, de hemden van mijn broer mocht ik helaas niet ruilen. 'Girls only' is hier het motto.

Na een dik kwartier in de rij vol verwachtingen, is het eindelijk aan ons om de danszaal van de Versuz te betreden. Mijn eerste vluchtige blik loog er niet om. Een hoektafeltje met cupcakes, geglazuurd met roze en zwart. Een visagiste en styliste staan klaar om een aantal vrouwengezichten en nagels onder handen te nemen. Een cameraman in de hoek staat op een afstand te filmen, maar je kan zien dat hij zich best wat ongemakkelijk voelt ter midden in vrouwelijk gezelschap. Ik werd even aangesproken wat leidde tot een ongemakkelijk gesprek. Gelukkig zag ik dat het korte interview niet verwerkt werd op TVL. Wel zie je me kort verschijnen aan een kledingrek.





Het principe van het 'Swapping'-gebeuren wordt ons uitgelegd en we kunnen aanvallen. We zien de onstabiele kledingrekken met dikke witte kapstokken en besluiten aan onze speurtocht te beginnen. Alles wat we mooi vinden moeten we op de lege kledingrekken uiterst rechts hangen, later op de avond worden deze geveild.

Floortje voelt zich onmiddellijk thuis. Het enige schoonheidsfoutje: niemand dacht eraan om een soort van pashokje te voorzien. Uiteindelijk banen vrouwen zich een weg achter gordijntjes, en in donkere hoekjes om rap een stuk aan te passen. Op een halfuur tijd zijn de lege rekken, inclusief de grond eronder stampvol.

Het gebrek aan een spiegel dwong ons ertoe enkele 'crappy' foto's te maken;





op de laatste foto zie je me duidelijk met verliefde blik en een ongelooflijk mooi jasje. Nu ik het opnieuw bekijk is het wel wat oversized en een slecht afgewerkt aan de armen. (Ik praat altijd negatief over de zaken die ik niet heb, zo lijken de positieve elementen een stuk minder achteraf!) Maar het was een frisse print op een donkerblauw stofje. Deze hing ik alvast op mijn kapstokje aan het rek. Nadelig was dat de zowat elke aanwezigen hem aanpaste, het zou dus een strijdlustig gevecht worden.

Wanneer het kledingsrek op springen staat besluit de jonge organisatrice het passen te staken en de veiling te openen. Het wordt stil in de zaal en klamme handjes houden de houten bordjes, om in de lucht te steken bij een bod, stevig geklemd.

Het begon allemaal vredig totdat.. twee vrouwen hun oog op hetzelfde hadden laten vallen. Het wordt benauwder en de spanning is telkens opnieuw te snijden. Zo ging het nog een hele tijd door, totdat die jas, in gedachte MIJN jas, aan de beurt was. Een oudere vrouw, die gedurende de hele avond zowat op alles had geboden en gewonnen, kocht nu ook zonder medelijden mijn jas met haar 15 van haar honderden bonnetjes. Best een teleurstelling, maar dat is nu eenmaal het risico van Swapping.

Ook Floortje, Marieke en Dagmar moesten veel kledingstukken aan hun neus laten voorbijgaan. Nu beseften we dus dat we volgend jaar minstens een koffer nodig hadden! Maar laat ik jullie trots vertellen dat Dagmar een T-shirt en een golfje swapte. Net zoals Floortje een warme trui en een fancy harembroek in ontvangst mocht nemen. Marieke ging naar huis met een originele golf van een bekend merk. En ik ging de volgende dag naar school met mijn 'nieuwe' lichtblauwe rokje. Hopelijk schijnt binnenkort nog eens de zon in België zodat ik ook kan pronken met mijn oversized zonnenbril!