Mission accomplished

fotoboek

edele liefde

Er wordt dikwijls gezegd dat rood de kleur is van liefde, maar er wordt vaker vergeten dat het de kleur van vers bloed is. Een stervende liefde laat een onuitwisbaar spoor van bloed achter, net zoals het gekwetst edelhert. Het dwaalt eenzaam rond en gelooft in leven te blijven door te ademen. Tevergeefs wordt het edelhert gevonden door haar jager en wordt genadeloos afgemaakt, net zoals de liefde.

kastanjeboom

Op zijn dertigste levensjaar kreeg de reusachtige kanstanjeboom in de tuin te kampen met een ernstige ziekte. Niet te onderschatten, venijnige larven kropen geleidelijk tegen zijn stam op en vraten aan zijn bladeren. Hierdoor kwam het dat zijn frisgroene gebladerte reeds op het begin van de lente veranderde in dof oranje. Waardoor nog voordat de herfst uitbrak hij een bruine kleur uitscheen. Tranen met tuiten heb ik gehuild uit angst omdat ik later misschien nooit meer kastanjes in een rieten mandje zou verzamelen.

Dat is ongeveer een twaalfjaar geleden en de kastanjeboom blijft geteisterd door ongedierte, zelfs na verscheidene behandelingen door gespecialiseerden boomdoktoren. Je kan zeggen dat het een chronische ziekte is geworden. Te vergelijken met een mens van vlees en bloed die stilaan afgetakeld wordt door ziekte maar in leven blijft door medicatie.

Maar ondanks dat onze kastanjenboom dagelijkse strijd blijft leveren liggen er elk jaar opnieuw die dikke, stekelige bolsters met een kastanje in het hart. Ikzelf vind niets zo heerlijk als stiekem springen op een dichte bolster tot deze openbast. Vervolgens de koel-aanvoelende kastanje te nemen en zo ver mogelijk weg te smijten. Toch betwijfel ik dat een andere willekeurige persoon dit in zijn tuin zou doen. Sterker nog ik veronderstel dat haast niemand de kastanjebomen noch de grond, rijkelijk bedekt met kastanjes, opmerkt.

Zonde.