YES, volgens mij heeft de zon internet, en heeft ze mijn blog aangehoord ! (Zou ik ze ook kunnen toevoegen op facebook ?) Een dikke 22°C, wat een verbetering tegenover de vorige druilerige week! Vandaag heb ik dus direct alle winterkledij uit mijn kast verbannen en alles wat er maar zomers, en kort gemouwd uitzag weer te boven gehaald. (En natuurlijk minsten 3 keer aangepast, en gecombineerd) -resultaat : mijn hele kamer ziet eruit als één grote soldenkoopbak , dat wil dus gewoon zeggen, ongelooflijk rommelig en ongestructureerd. Maar dat is wel vaker, tot grote ergernis van mijn ouders.
Nu, vandaag had ik afgesproken met mijn drie dierbare muzen. Alle drie zijn ze stuk voor stuk getalenteerd, en dat ieder op zijn eigen manier. Ze kunnen dan ook plezier en foto's maken als de beste, en daarvoor gingen we naar onze favoriete plek : de gelatine fabriek. Voor ons is het een soort heilige plek geworden want er valt altijd iets te ontdekken. Zo bevindt er zich een speciaal atelier, met allerlei dieren , ik veronderstel gemaakt uit plastic. Het is wat je noemt vakwerk, want ik heb jaren gedacht dat het echte, opgezette dieren waren. Er ligt daar enorme walvis, er staan olifanten en giraffen op werkelijke grootte nagemaakt, neushoorns bespoten met goud en nog ontelbaar opnoembare zaken. Kortom ik kan er maar niet genoeg van krijgen.
Zelfs de WC-potten vind ik een kunstwerk op zich. En wanneer je wat verder rondkijkt zie je ook dat er een soort kraakpand is. Het is een soort gebouw, met allemaal pikzwarte, eindeloze gangen die best griezellig zijn. Bovendien vind je er een tal van potten en pannen, stoelen en zelfs een TV terug. Het lijkt alsof er iemand een tijd heeft gewoond en halsoverkop is moeten vluchten voor een levensbedreigende factor. Ik zou er zo een thriller rond kunnen schrijven. Nu, het uiteindelijke resultaat van deze fabriek : geweldige sfeerfoto's, rillingen in donkere hoekjes en de onmisbare lachbuien.
Hoewel we het gebied dachten te kennen, bleek toch dat we vorige keer een groot deel over het hoofd gezien hadden. Met het gevolg dat we op een onbekend domein wat ronddwaalden en het gebied aftastten op nieuwigheden. Zo kwam het dat we een geheimzinnige, ijzeren trap naar een hoger gelegen loods betraden. Plotsklaps kwamen we terrecht in een aartsparadijs getiteld : 'Blame it on the Boogie' Een tentoonstelling boordevol meesterwerken,bleek achteraf. Het doet me nadien dan ook pijn in het hart dat zulke creativiteit niet beloond wordt in plaats op een godvergeten plaats weggestopt te worden. Echt deze werkjes, verdienen een stuk meer publieke aandacht en zelfs publiciteit. Het is dan ook voorspelbaar dat er geen levende ziel, buiten een uiterst vriendelijke vrouw aan het onthaal te bespeuren was. Jammerlijk, maar toen toch eventjes in ons voordeel omdat we zo natuurlijk onze slag konden slaan zonder enige vorm van gêne of terughoudendheid te vertonen.
* Kunst : Esther Tielemans
"Met vlechtjes en knotjes doe je nooit iets mis. Ze zijn schattig, vrouwelijk en bovendien ultrachique om je ergens opgekleed te vertonen."
Leuke haren zijn een absolute must in de zomer. Helaas kreeg niet iedereen van nature prachtige golvende of stijle haren. Een permanent of extensions kunnen een eventuele oplossing zijn, maar waarom niet gewoon een flinke dosis vlechtwerk proberen? (Bovendien is dit een stuk natuurlijker én gezonder voor je haar) Zelf heb ik sinds kort mijn haar laten knippen dus ze komen nu iets boven mijn schouders. De meeste meisjes stijlen hun lokken hier en daar maar omdat ik een onverklaarbare afkeer heb van loshangende haren weet ik ondertussen al aardig wat knoopwerk te verrichten. En vanzelfsprekend geldt dan ook "Hoe meer je probeert, hoe beter en sneller het allemaal gaat."
- Het is best dat je voor dit kapsel gaat een dag nadat je haren de shampoofles hebben gezien. Als je haren iets wat vettiger zijn zullen de vlechtjes en het knotje langer houden.
- Zorg ervoor dat je froe goed ligt en je haar uitgekamd is. Neem vervolgens aan één kant van je haar ongeveer een strofe lokken tot aan je oor. Vlecht deze in naar boven en zet het dan met een klein speldje tijdelijk tijdelijk vast.
- Doe dit ook aan de andere kant, en pak dan de andere vlecht (nadat het speldje is verwijderd) samen met de rest van je haar met een dunne elastiek in een staart.
- Draai de staart nu tot een knot, en bij voorkeur pak je best een dikke elastiek om deze vast te binden.
- Eventueel een spray haarlak of met enkele neutrale speldjes wat ongewenste bobbels wegsteken en voilà je glamour kapsel is zo goed als klaar.
* Kunst : Tamara van San
Belangrijk is dat wanneer je niet kleurrijk bent gekleed, het nog steeds leuk en opgewekt moet blijven. Daarom dat ik ook helemaal weg ben van de streepjes(dress)code. Het ziet er lekker jeugdig en een tikkeltje ondeugend uit. Nog een pluspunt is dat je strepen echt overal kunt terugvinden (T-shirts, jurkjes, rokken, ...) Ze zijn er voor alle maten en groottes dus voor ieder wat wils.
Om eerlijk te zijn voel ik me altijd heel erg ongemakkelijk in rokjes. Ik heb altijd het bizarre gevoel dat ze ergens achter blijven haken en voor ik het weet ze er zonder mij vandoor zijn (en ik achterblijf in onderbroek) Maar met dit rokje was het liefde op het eerste gezicht. Snoezig uitzicht, klantvriendelijk prijskaartje én een hoge zwierfactor ( = het hupt en draait mee, bij elke stap die je zet.)
Het T-shirt vind ik zelf ook flatteus. Het lijkt misschien wat aan de saaie kant, maar ik vind het toch iets opmerkelijks hebben. Ik hou namelijk, gezamenlijk met 3/4 van de (mode)wereld van de retro-hype. Maar in de gerelativeerde vorm wel te begrijpen. Zo zie je me bijvoorbeeld niet in een kakgroene trui, waar de mot al lang zijn werk in heeft verricht, en een pisgele broek met hier en daar een bruinige vlek, van wie weet waar, over straat paraderen. Nee, geef mij maar het moderne retro. De retro zonder muffige geur van verderf, maar met een dashwitte geur en originele tekening of opschrift. Dit perfect afgewerkte juweeltje is van het redelijk onbekende, maar bevredigende merk : DENHAM.
P.s. bij het zien van de prijs was het wel even slikken met een droge keel. Vaak is het nadeel van design (retrostyle) T-shirts dat ze in tegenstelling tot tweedehands kledij peperduur zijn. (voor één simpel item betaal je al snel 50 tot 100 euro!!) Weeg daarom alle voor- en nadelen goed met elkaar af, want het zou een zeer ongeoorloofde miskoop kunnen betekenen. - Je kan het natuurlijk ook op mijn manier doen : een bon vragen van je favo designersstore bij een speciale gelegenheid.
Opschrift T-shirt rechtsonder : The Jeanmaker.
You stitching elf, don't talk of wealth. Go eat your Goose and Cabbage. When had enough, then take your snuff. Nor think of love and marriage. Ne'er to a tailor , could I love my resign. A ninth part of a man is no fit Valentine. A ninth part of a man is no fit valentine.
Het besluit van de outfit eindigt bij de schoenen. Van schoenen heb ik niet veel verstand. Het liefst heb ik schoenen die gemakkelijk zitten, en waarvan iedereen ze heeft (zodat ik weet dat ze toch om de een of enkele reden in de smaak vallen) Maar het is vaak zo dat ik met speciale schoenen thuiskom die niemand bezit. How come? Ik koop ze op citytrips in andere landen.
Met deze paarse schoentjes heb ik geen al te goede band. Ik wou ze allereerst al helemaal niet kopen, en toen bleken ze ook nog eens paars af te geven als je er een dag zonder kousjes in rondloopt. (gevolg : ik liep een week lang rond met paarse voeten aan het zwembad, en het leek alsof mensen me meden omdat ze dachten dat ik een ziekte had) Maar dit jaar lijken ze dan toch te passen rond mijn voet, en minder paars af te geven. Meer zelfs, ze lopen ook nog comfortabel.
Ze heeft sympathie voor twee en dat straalt ze dan ook uit. Ze barst van inventiviteit en heeft meer verbeeldingskracht dan jij je kan inbeelden. Ze draagt chique, maar comfortabele kleding die haar pluspunten nog meer doen stralen. Haar blonde haren zijn zowel los als hier in een knotje toonbaar aan de hele wereld.
