Toutes mes excuses, voor de laatste blogloze week (weken?) Maar examens nemen een hoop tijd in beslag, hoewel ik dat niet moet gaan uitleggen aan jullie. Eigenlijk vind ik het een zeer nutteloos gebeuren: slapen - examineren - studeren - eten. Aah, vakantie wat een leuke gedachte, maar we zijn er nog niet eerst rapport. Dat bloeddorstig stuk papier dat je leven kan doen stoppen en verwoesten. Punten moeten er zijn dat wel, maar het zegt niets over je persoonlijkheid.
Wat heb je nu aan torenhoge cijfers, als je zelf weinig te zeggen hebt.
Laat ik het wat duidelijker maken. Ik zit al twee jaar in een ongelooflijk slimme klas. Stuk voor stuk plezante mensen, met elk andere interesses en capaciteiten. Maar dé uitblinkster in echt alle vakken, zei geen woord. Nooit. Ze antwoordde wel op vragen, maar al stotterend, met een rood aangelopen gezicht. Op gebied van mode had ze ook geen kaas gegeten. Less is more, daar had ze nog nooit van gehoord, vermoedde ik. Een regenboog kon niet op tegen haar kleurencombinaties. Alles mengde ze door elkaar: zwart-wit gestreepte kousen, met een roze en wit gestreepte blouse. Bruine rok, melkwitte sportschoenen.. Natuurlijk wees niemand haar erop hoe ze haar leuke kleren (! want haar kledij was nooit lelijk, gewoon verkeerd gecombineerd !) het best kon aandoen. Achter haar rug werd wel eens gelachen, vooral mensen die n' jaar hoger zaten vroegen wel eens wie die 'rare' was.
Maar sinds kort herken je haar niet meer terug! Ze heeft twee trimesters naast een praatgraag meisje gezeten en het lijkt wel een rups ontpopt tot een vlinder. Nieuwe bril, verzorgd uiterlijk, prachtige haren niet te strak gebonden, leuke speltjes, echt dure én leuke kleren gecombineerd. Bovendien praat ze! Ja echt, ze spreekt woorden, zelfs hele zinnen. Ze vertelt over zichzelf, over huisdieren over koetjes en kalfjes. Ze babbelt en grinnik terwijl ze naast me zit. Nog nooit was het mij opgevallen hoe leuk ze in feite wel niet was. En het is juist dat wat je op een rapport niet ziet. Want voor mij heeft ze inderdaad de beste punten gehaald van de klas. Niet op wiskundevraagstukken of taalraadsel maar op persoonlijkheid. Bij haar zie én voel je de vooruitgang.
Foto's : Jep, zelfs de examens hou ik ervan om met mode bezig te zijn. Het is een beetje mijn manier van enige ontspanning. Want examens zijn in mijn geval alles behalve gezond, mijn maag verschrompeld haast van stress. En buiten studeren doe ik niks anders dan ongezond snoepen.
Gelukkig zijn er dan mijn comfortabele T-shirts die opgevouwen op mij liggen te wachten. (Dit T-shirt is niet geweldig speciaal, maar ik kocht het in Maastricht op het begin van het nieuwe jaar omdat het gebaseerd was op kaftpapier. Ik baalde er helemaal van dat het kaftpapier uitverkocht was, dus was dit T-shirt mij troostprijs. Het is enigszins uniek vanwege de getekende kraag en de meisjesachtige afwerking. Ik zal ook eens een foto'tje plaatsen met het hele T-shirt. Mijn levensmotto staat er dan ook op geschreven: "Peace, love and shoes, the higher the better." )
Mijn haar tijdens de examens zit altijd strak gebonden. Niets is zo vervelend als een froe die een eigen leven leidt. Daarom speld ik m' ook weg. (geen zicht trouwens, daarom heb ik deze foto nog even getrokken voordat 'ie' naar achteren ging) Op deze foto heb ik weer eens iets nieuws geprobeerd, ik moet wel toegeven, idee + techniek wat gestolen van een klasgenoot.
(het ziet er dus echt véél gecompliceerder uit dan het is!)
- Maak een staar en bind deze vast met een haarelastiek
- maak er boven de elastiek een gat in, -trek je haren voorzicht uit elkaar
- steek er vervolgens je staart door
afwerking kies je zelf, los laten hangen of je kan zoals ik een klein vlechtje vanonder maken en vastspelden!
ps. Foto genomen terwijl ik hoorde te studeren.
ps2 allemaal nog super veel geluk met de examens, maar vooral een zeer leuke bijna-vakantie!
WAUW, geweldig artikel!
BeantwoordenVerwijderen