Om de volwassen lezer hier en daar wat af te leiden van de pessimistische artikels die steevast het vergaan van de wereld aankondigen, verdiepen kranten zich onlangs in een nieuw thema. De hedendaagse jeugd die weigert om samen onder de douche te kruipen. Voor zo’n artikel worden effectief interviews afgelegd met leden van sportclubs. Terwijl een ervaren fotograaf lustig foto’s trekt van preutse jongens in zwembroek. Bij zulke stukjes begin ik kortom spontaan hardop te lachen en te gieren.
Althans tot gisterenavond; toen ik me zelf bevond in zo’n gezamenlijke douche rij.Daar stond ik dan, gehuld in een bikini, me naakter voelend dan anders. Met naast me een lange, slanke blondine, die neuriede. Ik ergerde me blauw en besefte dat het niet paste bij de kleuren van mijn bikini. Daarbij komend kon ik me totaal niet concentreren op mezelf of de geur van mijn vloeibare zeep. Ik kon mijn benen toch niet rustig controleren als zij daar lustig mee gluurde. Zo stond ik daar maar wat verstijfd, minuut na minuut water te verspillen, mee te helpen aan de ondergang van onze planeet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten