Meisjesdagdroom

UIT EEN MEISJESDAGDROOM GEGREPEN:

'VRIJHEID'

Waar vakantie is, is vrijheid. De fiets nemen en rijden tot je een leuke plek ontdekt hebt geeft dat zelfvoldane gevoel, zo ervoer ik het toch, toen ik met twee andere reuzeleuke vriendinnen vertrok. Uitgerust met kilometertellers, regenjassen, camera's en een brede glimlach zijn we vertrokken.

We houden een korte tussenstop aan een klein industrieterrein. Industrieterreinen zijn meestal erg somber, gekleurd met roest. Ze verwoesten deels het menselijk bestaan, anderzijds onderhouden ze het ook, gek vind je niet? Is het je trouwens nog nooit opgevallen dat opmerkelijk veel enge scènes in een film zich op zo'n gebied afspelen? Het heeft er alle elementen om de spanning op te drijven naar een gevaarlijk hoog niveau. Industrie is in de mensenmond een naar woord, we associëren het vaak met negatieve gebeurtenissen. Bovendien is het de ideale spot voor actie, klimmen en klauteren, je komt altijd weer in een andere ruimte met attributen terecht.

We laten het spookachtige, lege terrein ver achter ons en trappen dapper door. We kiezen af te wijken van de asfalt en slaan een hobbelig zandpad in. We begeven ons tussen de hoge maïs plantages en het graan. Een belle vue dat ik, als voltijds bewoonster van het platteland, meer dan gewoon ben maar toch niet genoeg van krijg. Het grappige aan dit is, dat als ik mijn foto's bekent maak, meer en meer jongeren met hun camera's volgen. Zou dit toeval zijn? Hoe dan ook; het doet me glimlachen. Ik ben van oordeel dat iedereen z'n ogen eens zou moeten opendoen en genieten. Maar ach, ik wijk af van 'ons' verhaal. We zijn nu momenteel op een zanderig weggetje en komen, jawel, dikke boerenpaarden tegen. Dikke, goedgevormde paarden met een wonderbaarlijke sterke kracht. Soms wou ik dat mode hierop gebaseerd was, zonder size zero, maar met veel vorm en volume...

You may kiss the frog, I prefer the horse.

Dan pas zien we het charmante veldje achter onze vriendjes. Een veld opgefleurd door sterke stengels met een pittige bloem. Een van de mooiste tijden van het jaar, als ze daar weer zijn, die zonnebloemen. Ontken maar niet, ook jij word stiekem gelukkig als je ze ziet. Hun kleur is zo overweldigend dat ineens de hemel opklaart, zelfs al komt er een druilerige bui aan. Ze inspireert me, net zoals ze met een van de twee grootste kunstenaars op onze kleine aardbol deed:

De zonnebloemen van Monet en Vincent Van Gogh

“What would life be if we had no courage to attempt anything?” - Van Gogh

"I am following Nature without being able to grasp her,

perhaps owe having become a painter to flowers." - Monet

o, en voor deze foto's was ik het zat om telkens die zelfde houterige poses aan te nemen, we gingen er eens een heus feestje van maken tussen de bloemen. Eén van ons poseerde, ééntje trok de foto en één stond naast de fotografe de ander aan het lachen te maken. Het resultaat is volgens mij veel leuker. Dus doe in het vervolg eens gek, is veel leuker dan de 'serieuze blikken en de kapstokposes'

What did you say ? A bad hairday ?

Got a secret
Can you keep it?
Swear this one you'll save
Better lock it, in your pocket

Taking this one to the grave
If I show you then I know you
Won't tell what I said
Cause two can keep a secret
If one of them is dead...

"later keken we een aflevering van Pretty little liars gekeken, en deze enge melody bleef steeds hangen in mijn hoofd én paste bij deze foto"

Om af te sluiten, want het eten roept ons toe, gaan we nog snel even langs de strobalen. (+ je hebt het niet van mij maar we geraakten er eerst niet op, totdat Michèle even het initiatief nam met een serieuze aanloop, er vervolgens opgeraakte en riep 'go to hell bitches' en dat allemaal in een schattig rokje)

You need photoshop ? Well I don't !

Maar hé, ik zie juist dat het alweer bitter laat wordt, en morgen moet ik vroeg de veren uit! Ik hoop dat je evenveel van de foto's genoten hebt als wij van het maken? En laat ik je dit al maar vertellen, er volgt nog een kleine 'how to make a lookbook photo' blog van dezelfde avond.

"Go to dreamland bitches!"

ps. deze foto's waren nooit mogelijk geweest zonder Floortje Clerix en Michèle Knapen,

hiermede bedankt dames, het was geweldig!